infotekst:
VOCALE MUZIEK II
Toen mijn vrouw, de joodse religieuze filosoof Francesca Yardenit Albertini, in maart 2011 stierf, had ik geen andere keuze dan haar nagedachtenis levend te houden door een boek over haar te schrijven (Duitsland of Jeruzalem. Het korte leven van Francesca Albertini, 2013) besloot daarentegen een herdenkingswerk te componeren. Maar geen requiem, maar een portret. Francesca werkte op jonge leeftijd als schrijfster en werd zelfs uitgenodigd om op de Italiaanse televisie te verschijnen. Deze aflevering was van korte duur, maar ik vond in haar papieren talloze jeugdgedichten die ze tussen haar zeventiende en twintigjarige leeftijd schreef. Hieruit heb ik er tien uitgekozen. Ze draaien rond de thema's waarheid, dood, pijn, vergeten worden, Michelangelo, dageraad, ontworteling, brieven, denken, kwelling en schaduwen. Deze worden in vijf grote verzen gezongen, begeleid door het orkest. Tegelijkertijd heeft bijna elk instrument een solo die speelt in een tempo dat onafhankelijk is van het orkest. Er zijn ook een paar intermezzo's ingevoegd die een verhaal creëren dat onze gedeelde 17-jarige reis door het leven volgt.
Het centrale gedicht luidt:
Ga je nog steeds dood?
Het is niet anders.
Een kadaverreanimatie
ad ogni pensiero.
Waar zijn de doden?
Binnenin ons.
Een lijk staat op uit de dood
bij elke gedachte.
Zelfs vele jaren na haar dood is dit emotioneel nog steeds onaanvaardbaar. Je went aan de misdaad, maar uiteindelijk is de dood van een dierbare ondenkbaar en vertegenwoordigt een onoplosbare paradox van je eigen bestaan, vooral als je leven op 36-jarige leeftijd plotseling uit het leven werd gescheurd door een ongeval. In februari 2018 gaf Menachem Ben-Sasson, kanselier van de Joodse Universiteit van Jeruzalem, de Francesca Yardenit Albertini-lezing aan de FU Berlijn. Volgens Ben-Sasson wordt Francesca's glimlach nog steeds herinnerd in Jeruzalem, zestien jaar na haar tweejarige onderzoeksverblijf. Die glimlach probeer ik vast te leggen met dit werk. “Dov’è?” betekent in het Duits: “Waar is hij/zij/het?”
432 Parklaan. Eerbetoon aan NYC – Ik ben gefascineerd door New York City, vooral omdat het heel anders is dan de rest van de VS. NYC is als zijn eigen staat, zijn eigen wereld. In september 2015 liep ik door Central Park en terwijl ik tussen de bomen naar buiten gluurde, zag ik een heel hoog en extreem smal gebouw, als een enkele spaghetti die de lucht in stak. Dit gebouw, dat uitsluitend voor woondoeleinden is gebouwd, meet 426 meter. Het torent uit met klassieke schoonheid en elegantie. Tegelijkertijd is het een uiting van kapitalistische decadentie. De prijzen zijn zo exorbitant hoog dat alleen de allerrijksten er kunnen kopen. De investeerder straalt rust uit, aangezien de bewoners waarschijnlijk het grootste deel van de tijd afwezig zullen zijn. Voor de zanger gebruik ik teksten van de website van dit gebouw. Tegelijkertijd bespeelt de bariton een MIDI-synthesizer waarop originele geluiden van de stad New York zijn opgeslagen. Samen met de klank van de drie koperblazers ontstaat een portret van New York.
Als ik een tweede leven zou hebben, zou ik wiskunde en natuurkunde gaan studeren om te begrijpen hoe de wereld is gestructureerd en vooral waar deze vandaan komt en waarom deze überhaupt bestaat. Deze vragen zijn ook filosofische vragen. Voor het vijfdelige werk Astronomie Ik heb teksten uit astronomieboeken gehaald en opnieuw geformuleerd. In elk van de eerste vier delen staat een duo bestaande uit een zanger en een instrument (fluit, klarinet, drums, cello) op de voorgrond, als het ware recitatief begeleid door de anderen. Het laatste en langste deel wordt door alle acht muzikanten uitgevoerd. De (meestal gesproken) teksten hebben deze thematische kernen: achtergrondgeluid; zwart gat; wormgat; ekpyrosis; Inflatie.
Claus Steffen Mahnkopf
programma:
[01] Duif? voor 5 stemmen en orkest (2017-2018) 32:01
Nieuwe Vocalsolisten
(Johanna Zimmer, Susanne Leitz-Lorey, Truike van der Poel, Martin Nagy, Andreas Fischer)
Radio Symfonie Orkest van Berlijn (RSB)
Michaël Wendeberg dirigent
Live
[02] 432 Parklaan. Eerbetoon aan NYC voor bariton en 3 instrumentalisten (2018) 14:12
laadbang (New York City)
Live
Astronomie voor 4 stemmen en 4 instrumentalisten (2019) 20:42
[03] I 04:09
[04] II 03:35
[05] III 03:37
[06] IV 03:38
[07] V 05:43
SCHOLA HEIDELBERG / ensemble aisthesis (KlangForum Heidelberg)
Walter Nussbaum dirigent
Totale speelduur: 67:21
eerste opnames
Perscommentaar:
07/22
Geluid – verlicht van binnenuit
Nieuwe releases van nieuwe muziek plaatsen oude vooroordelen buiten het stijlkader
Claus-Steffen Mahnkopf heeft de reputatie een uiterst intellectuele componist te zijn. Maar de intensiteit van zijn composities is niet alleen te danken aan structurele competentie en meerdere suggesties tussen filosofie, literatuur en natuurwetenschappen. […]
Dirk Wieschollek