infotekst:
CLEMENS VON REUSNER · ELEKTRO-AKOESTISCHE WERKZAAMHEDEN Clemens von Reusner creëert akoesmatische werelden waarin natuurlijke en synthetische objecten naast en met elkaar bestaan, in klankvormen en bewegingen. Hij werkt met geluiden die hij ontleedt, samenvoegt, in ruimtes plaatst waaruit ze ontsnappen of waarin ze groeien, en het oor laat zien. Mensen creëren beelden van geaggregeerde toestanden, veranderingen, bewegingen; ze ervaren dat dingen snel of langzaam gaan, dat ze botsen en in duizend stukken uiteenvallen. Er verschijnen analogieën met levenssituaties: ergens naar streven, falen, succes. Bewegingen zoals remmen, accelereren, stoppen. Geen enkele zet blijft zonder gevolgen. Hier kom je organismen tegen en hun groei en verval in de tijd. Klanken ontwikkelen zich organisch vanuit een initiële klank, verschijnen in afgeleiden, modificaties en relaties en leiden zo terug naar de kern van de compositie in spannende bewegingen tussen gebaren- en textuurstructuur. In de composities van Clemens von Reusner is het einde van iets altijd het begin van iets nieuws. De impact creëert nieuwe items. Ze groeien, veranderen van kleur, reizen, verenigen zich. Door de eenwording van objecten wordt het aantal objecten weer kleiner. De oorspronkelijke objecten verdwijnen, het nieuw gecreëerde ontwikkelt autonome krachten. Zelfs iteratie, vaak het schrikbeeld van elektro-akoestische muziek, verandert in iets levends. De locatie van de geluiden vindt niet alleen plaats in de ruimte, maar ook in het geluidsspectrum, zodat het mogelijk wordt om het gelijktijdige bestaan van de muzikale figuren waar te nemen met hun veranderingen en bewegingen, hun contrasten, hun synergieën. Clemens von Reusner werkt met verschillende programma's die het mogelijk maken om vrij te creëren op het gebied van geluiden, waarbij samples, synthese en hersynthese samenwerken, elkaar ontwikkelen, versnellen en vertragen, en altijd met grote vastberadenheid. Het materiaal zelf wordt onthuld in een heldere muzikale taal met een duidelijke fraseringstructuur die grote bogen mogelijk maakt. Naast alle nieuwe ideeën zijn traditionele modellen zoals expositie, imitatie of recapitulatie hier niets vreemds. Echte innovatie is altijd gebaseerd op wat al bestaat. Anamorfose, gedefinieerde belastingstoestand, CRIT en Topos Beton zijn echte achtkanaalsproducties. Het zicht op de compositorische betekenis en de tonale transparantie blijft altijd behouden in de stereoversies, ook al komt de ruimtelijkheid van de geluidsbewegingen die door het Ambisonic-proces worden bereikt pas volledig naar voren in de 5-kanaalsversies van de SACD en vooral in de 8-kanaals versies. kanaalconcertversies.
Michaël Hoeldke
In Anamorfose (2018) gaat over de verwerking van twee contrasterende structuren die in het eerste deel van de compositie zichtbaar worden. Beide zijn gebaseerd op een kort geluid van een houten deur, dat echter niet in zijn oorspronkelijke vorm in het werk voorkomt. Het structurele karakter van dit geluid, een snelle opeenvolging van korte, tijdsveranderende herhalingen, leidt tot de spectrale en temporele varianten van deze structuren, die sonisch worden ontwikkeld in het tweede en derde, meer reprise-achtige deel. Anamorfose is opgedragen aan de kunstenaar Ernst von Hopffgarten. HO (2008) werd gerealiseerd door middel van additieve geluidssynthese met behulp van de audioprogrammeertaal “Csound”. Percussieve geluidseilanden, ruimtelijke beweging, gemoduleerd geluid. Echo's in een grote ruimte. Bewegend oppervlak. Deconstructie van geluidseilanden, modificatie, condensatie en herhaling. HO werd bekroond tijdens de compositiewedstrijd MUSICA NOVA 2009 van de Society for Electroacoustic Music of the Czech Republic in Praag en ging daar in première in december 2009. Gedefinieerde belastingstoestand (2016) werkt met het geluid van elektromagnetische velden die ontstaan bij het bedienen van elektrische apparaten. Dit geluidsmateriaal, opgenomen met een speciale microfoon, heeft nauwelijks iets van wat verder typerend is voor een ‘muzikaal’ geluid. Er is geen sprake van ruimtelijke diepte, noch van dynamiek. De geluiden zijn statisch in hun luidruchtigheid, ook al bewegen ze naar binnen. Ze zien er meestal omvangrijk uit, zelfs hermetisch, zoals het bekende netwerkgezoem. Met behulp van de middelen van de elektronische studio wordt hun structuur onderzocht en opnieuw ontworpen. Uitgenodigd als Duitse bijdrage aan de World Music Days for New Music, Vancouver, Canada, 2017 en genomineerd voor de Prix Phonurgia, Frankrijk, 2017. Droge wrijving (Dry Friction, 2012) is gebaseerd op geluidsgebaren van metalen oppervlakken. Nauwe, gezonde relaties ontstaan door spectrale geluidsverwerking en progressieve verandering in de zin van motivisch-thematisch werk, wat leidt tot verschillende uitingen van wrijving. Première op de International Computer Music Conference (ICMC) 2012, Ljubljana, Slovenië. In de taal betekent Sanskriet KRIT (2018) ‘knippen’, ‘splitsen’, ‘de draad verdraaien’, ‘draaien’, maar ook ‘spelen’ en ‘uitvoeren’. De basis erin KRIT is een chaotisch basisgeluid dat in vele variaties wordt opgedeeld en opnieuw opgebouwd. In de loop van de compositie worden zowel chaotische en uniforme als punctuele en vlakke uitdrukkingen van dit geluid ontwikkeld, die in verschillende graden van dichtheid en ruimtelijkheid te horen zijn. Sferen van passiviteit (2013) is gebaseerd op een multi-subharmonisch gefilterde klankontwikkeling van een synthetisch frequentiegemoduleerd geluid, waarvan het spectrale karakter gebaseerd is op verhoudingen van de gulden snede en dat pas aan het einde van het werk zijn oorspronkelijke vorm terugkrijgt. De individuele klankvormen komen samen in een langzame golfbeweging. In tegenstelling hiermee zijn er impulsen die sterk veranderen in timing en geluidskwaliteit en die in verschillende akoestische ruimtes verschijnen. Première als onderdeel van het Elektro Arts Festival 2013, Cluji, Roemenië. Topos Beton (2014): Het gebied (Griekse topos) is een ruig en onherbergzaam landschap met bergen en valleien, hoewel het van een afstand glad en vlak lijkt. Beton is een bouwmateriaal, een droog poeder gemaakt van zand, gegranuleerde stenen en cement als bindmiddel - stoffig, chaotisch. Bij vermenging met water wordt beton flexibel en vloeibaar en in een metamorfose van waterafvoer wordt het weer droog, stevig en resistent in elke gewenste vorm. Het werken met deze inheemse granulariteit en vloeibaarheid, maar ook met stevigheid en verschillend ontworpen ruimtes, waren leidende ideeën bij de ontwikkeling van de compositie. Om verhard beton hoorbaar te maken, werden verschillende voorwerpen van glas, metaal, papier, plastic, steen en hout over de vloer gesleept - als een te grote cartridge op een platenspeler. De resonerende bewegingen van de objecten werden geregistreerd met contactmicrofoons. Topos Beton is gebaseerd op deze geluiden met hun rijke akoestische spectrum en talloze individuele geluidsgebaren en texturen, die op hun beurt het bouwmateriaal vormen van de compositie met behulp van elektro-akoestische muziek. Finalist in de compositiewedstrijd voor elektronische muziek MUSICA NOVA, Praag, 2014. Clemens von Reusner programma: [01] Anamorfose (2018) 07:18 [02] HO (2008) 13:06 [03] Gedefinieerde belastingstoestand (2016) 11:41 [04] Droge wrijving (2012) 12:56 [05] KRIT (2018) 10:12 [06] Sferen van passiviteit (2013) 09:29 [07] Topos Beton (2014) 09:18 Totale speelduur: 74:34 Wereldpremière opnames Tracks 01, 03, 05, 07 oorspronkelijk gerealiseerd voor 8 kanalen (derde orde ambisonics). Persrecensies:
|
