infotekst:
DE WANNSEE-OPNAMEN “Het leven is complex, het is niet alleen zwart-wit, het is gekleurd, mooi en lelijk en alles daartussenin en nog veel verder. Kleuren die we niet begrijpen, kleuren waar we het mee eens zijn en kleuren waarvan we ontkennen dat ze bestaan. Omdat kunst die complexiteit van ons menselijk bestaan en onze omstandigheden kan weerspiegelen en uitdrukken, is kunst van nature dubbelzinnig, net als het leven.” De fascinatie van Gunnar Geisse bij deze opnames is enerzijds de acceptatie van de vluchtige huidige staat en zijn vaak tegenstrijdige muzikale ontwerpcomponenten, evenals de perceptie van de verandering ervan, die als het ware onlosmakelijk verbonden is met de tijd. werkt vorm, maar aan de andere kant ook de artistieke mogelijkheid om de toestand en complexiteit van ons dubbelzinnige menselijke bestaan uit te drukken en te weerspiegelen, hier in het bijzonder transformatieprocessen van tonale, structurele en formele aard, d.w.z. de esthetiek van tijdgerelateerde veranderingen waar alles mee te maken heeft. leven is een onderwerp – bijna het domein van de muziek. Geisse ontwikkelde een instrument dat hij laptop-gitaar calls, een uitbreiding van zijn voormalige hoofdinstrument, de elektrische gitaar, naar de computer, waardoor hij op digitaal niveau analoog kan blijven spelen. Naast signaalverwerking gebruikt hij voornamelijk de softwareondersteunde real-time conversie van audio naar MIDI-gegevens om virtuele instrumenten en samplers aan te sturen op basis van de spectrale eigenschappen van het uitgangssignaal. Het maakt niet uit welk type audiosignaal als bron dient: het kan de elektrische gitaar zijn, het kan spraak zijn, het kan ruis zijn, en zelfs het "vertalen" van muziek naar andere muziek kan op deze manier worden bereikt. Na een ernstige handblessure bij een klimongeval begin jaren negentig, besteedde Geisse meer tijd aan componeren en wendde zich als gevolg daarvan tot de elektronica. Hij ontwikkelde de wens om de laptop te zien als een meta-instrument waarmee een grote verscheidenheid aan virtuele instrumenten kon worden bedacht, gebouwd en daadwerkelijk bespeeld. Met de hernieuwde integratie van de elektrische gitaar in deze opstelling is de cirkel voor hem nu rond. Geisse noemt drie exemplarische bronnen uit de kunst als belangrijke invloeden op deze langetermijnontwikkeling: de Datum schilderijen van de Heden serie van On Kawara, de geënsceneerde fotografie van Jeff Wall (in verband hiermee noemt Geisse samples ook graag “akoestische foto’s”) en het zeer symbolische verhaal van de ontmoeting met Willem de Kooning, die leidde tot de creatie van zijn foto, vaak verteld door Robert Rauschenberg zelf De Kooning-tekening gewist LED. “Dus ik dacht dat de enige manier om het te doen is door te wissen. Toen ik net mijn eigen tekeningen uitwiste, was het nog geen kunst. En dus dacht ik ‘Aha, het moet kunst zijn’. En Bill de Kooning was de bekendste aanvaardbare Amerikaanse kunstenaar die onbetwistbaar als kunst kon worden beschouwd … En dus kocht ik een fles Jack Daniels, en hoopte dat hij niet thuis zou zijn als ik op zijn deur klopte. En hij was thuis. En we gingen om de tafel zitten met de Jack Daniels, en ik vertelde hem wat mijn project was; hij begreep het. En hij zei: ‘Oké. Ik vind het niet leuk, maar ik ga ermee akkoord omdat ik het idee begrijp.’ Hij nam een portfolio door en zei: ‘Nee. Het zal iets zijn dat ik zal missen.’ … En toen ging hij door een tweede portfolio … en toen zei hij: ‘Ik ga het zo moeilijk voor je maken om dit uit te wissen.’ En hij had een derde. portefeuille met krijt, potlood, houtskool en – en het kostte me ongeveer een maand, en ik weet niet hoeveel gummen ik daarvoor moest gebruiken… Het is geen ontkenning, het is een feest. Het is gewoon het idee!” / “Vandalisme is het andere alternatief” / “En voor jou?” / “Het is poëzie.” (Robert Rauschenberg) Tegenwoordig gebruikt Gunnar Geisse de computer zowel als improvisatie-instrument als als productiemiddel in ruim twintig hoorspelen voor BR, WDR, SWR, NDR, ORF en voor DLR Kultur, in opdrachtwerken voor de muzikaal leven, het München Opera Festival, de Biënnale van München en de Donaueschinger Musiktage, waar hij voor het stuk de realtime vertalingen van taal in muziek uitvoerde Hotel zur Eeuwige Lamp ontwikkeld en gecomponeerd door Michael Lentz. Geisse gebruikte real-time manipulatie van het geluid van koor en orkest (Württemberg Kamerkoor en Filharmonisch Orkest) met Gregor Hübners Van profundis, een werk in opdracht van de International Bach Academy Stuttgart, gebaseerd op de Miss sacra van Robert Schumann. Recentelijk gebruikte hij de computer als interpretatie-instrument in het theater in Erfurt in elektronische versies van fragmenten uit de Mis in B mineur en Johannespassie door Bach. Momenteel werkt hij aan een elektronische transformatie van Debussy's strijkkwartet met muzikanten van de Münchener Philharmonie. Naast zijn werk als elektrisch gitarist bij het Symfonieorkest van de Beierse Radio, het SWR Radio Symfonieorkest, het Orkest van de Beierse Staatsopera, het Staatsorkest van Stuttgart, het Staatstheater op de Gärtnerplatz en het Broadway-muziekgezelschap New York, waarin hij - naast opera's, operettes en musicals - werken van nieuwe muziek speelde, van Helmut Lachenmann en Hans Werner Henze tot Dieter Schnebel en Friedrich Cerha tot Gérard Grisey en James Tenney, bracht zijn liefde voor geïmproviseerde en experimentele muziek hem tot samenwerkingen Eivind Aarset, Richard Barrett, Jaap Blonk, Peter Brötzmann, Marc Ducret, eRikm, Vinko Globokar, Barry Guy, Joëlle Léandre, George Lewis, Phil Minton, David Moss, Olga Neuwirth, Lauren Newton, Phill Niblock, Evan Parker, William Parker , John Russell, Giancarlo Schiaffini, Elliott Sharp, Mike Svoboda, Gary Thomas en Michael Wertmüller. |
programma:
DE WANNSEE-OPNAMEN 1 [01] VII.4 [10100111_A7_*167] 01:58 [02] V.1 [1011000_58_*88] 02:11 [03] I.1 [11_3_*3] 01:10 [04] I.2 [1011_B_*11] 03:33 [05] III.2 [110011_33_*51] 01:08 [06] V.3 [1100110_66_*102] 06:35 [07] VI.1-3 [1110001-1110010-1110011_71-72-73_*113-114-115] 05:13 [08] II.4+V.4 [100100+1100111_24+67_*36+*103] 13:33 [09] VII.3 [10100101_A5_*165] 02:58 [10] VII.6 [10101011_AB_*171] 04:15 [11] II.3 [100001_21_*33] 05:35 [12] V.2 [1011111_5F_*95] 05:54 [13] I.4 [1111_F_*15] 03:34 [14] VII.9 [10101111_AF_*175] 04:26 [15] IV.4 [1010110_56_*86] 03:05 [16] VII.1 [10011111_9F_*159] 03:30 [17] I.3 [1101_D_*13] 06:31 [18] IV.1 [1001101_4D_*77] 01:25
DE WANNSEE-OPNAMEN 2 [01] II.2 [100000_20_*32] 10:27 [02] VI.5 [1111100_7C_*124] 03:23 [03] II.5 [101011_2B_*43] 01:18 [04] VII.8 [10101101_AD_*173] 02:56 [05] VII.2 [10100100_A4_*164] 02:24 [06] VII.5 [10101000_A8_*168] 01:26 [07] III.3 [1000101_45_*69] 05:47 [08] VI.4 [1111011_7B_*123] 08:56 [09] VII.10 [10110001_B1_*177] 04:06 [10] VII.7 [10101100_AC_*172] 03:26 [11] VII.12 [10110011_B3_*179] 03:48 [12] II.1 [11010_1A_*26] 12:44 [13] IV.2 [1001111_4F_*79] 02:01 [14] III.2a [110011_33_*51] 00:58 [15] III.1 [101111_2F_*47] 07:57 [16] IV.3 [1010101_55_*85] 01:29
Gunnar Geisse laptop-gitaar
Het laptop-gitaarinstrument is een unieke hardware-/software-opstelling die het mogelijk maakt om analoog te spelen op digitaal niveau, bestaande uit een elektrische gitaar, een laptop, een MIDI-controller en software die audiosignalen in realtime omzet in MIDI-berichten het doel om elk virtueel instrument, en in feite een groot aantal tegelijk, te bedienen en te besturen met een niet-virtuele elektrische gitaar. Signaalketen: Nummeringssleutel: THE WANNSEE RECORDINGS solo-improvisaties live opgenomen rechtstreeks op SSD Initiatie, realisatie & opnamebegeleiding: Jörg Diernberger Met dank aan Jörg Diernberger, Marty Cook, Geoff Goodman, Friedrun Geisse, Deze muziek is voor jou. |
Persrecensies:
Componeren in het medium van samples Gunnar Geisse's “The Wannsee Recordings” (2018) zijn twee cd's met improvisatiestukken die zo technologisch innovatief zijn dat ze niet met conventionele genrenamen kunnen worden benoemd. […] De improvisaties van Geisse behoren zeker tot de technologisch meest geavanceerde muziekprojecten die momenteel bestaan. […] Harry Lehman
5tegen4.com – een blog gewijd aan de meest interessante, innovatieve en indrukwekkende muziek van onze tijd Gunnar Geisse – De Wannsee-opnames The Wannsee Recordings is een dubbelalbum van de Duitse componist en improvisator Gunnar Geisse, eerder dit jaar uitgebracht op het NEOS-label. In sommige opzichten is die zin ongeveer zo zeker als ik maar kan zijn over het album, omdat ik er, om eerlijk te zijn, net zo onder de indruk van was als erdoor verbijsterd was. Wanneer een album zijn flummox-factor opvoert, duurt het meestal niet lang voordat het onaantrekkelijk en uiteindelijk saai wordt, maar in het geval van The Wannsee Recordings, ondanks het feit dat ik regelmatig op een bepaalde manier naar de luidsprekers staarde Ondanks de hoeveelheid ongeloof, hield iets eraan me verslaafd gedurende de volledige duur van 150 minuten. Laten we even teruggaan: het album is in wezen een bloemlezing van 34 individuele improvisaties, variërend in lengte van 58 seconden tot ruim 13 minuten, uitgevoerd door Geisse met behulp van een speciale laptopgitaar, gekoppeld aan een MIDI-controller en een laptop waarmee het instrument transformeren in een groot aantal andere instrumenten en geluiden. Soms blijft de gitaar redelijk dicht bij zijn eigen identiteit, maar in de meeste gevallen is het onmogelijk om te zeggen dat wat je hoort afkomstig is van een gitaar. […] Qua stilistische en methodologische kenmerken doet The Wannsee Recordings denken aan het late werk van Frank Zappa, in het bijzonder aan zijn glorieuze zwanenzang Civilization Phaze III. […] De vergelijking is niet helemaal eerlijk, aangezien Zappa's muziek eerder gecomponeerd was (en, belangrijker nog, klinkt) dan geïmproviseerd, maar waar de stukken van Geisse problematisch worden, ligt juist in de aard van hun geïmproviseerde gedrag, dat genereus zou kunnen zijn beschreven als 'rapsodisch', maar andere woorden als 'lukraak' of zelfs 'schizofreen' zouden velen van hen net zo goed passen. Simpel gezegd is dit het verschil tussen hectisch en manisch, en hoewel het eerlijk is om te zeggen dat het in geen van deze improvisaties ooit klinkt alsof Geisse de controle heeft verloren, geldt dat niet noodzakelijkerwijs voor de plot. In veel van deze stukken schuilt het doordringende gevoel dat het richtingsgevoel willekeurig is, dat de software die Geisse gebruikt de materialen zodanig vervormt dat, hoewel hun integriteit behouden blijft, hun plaats binnen een voortdurende continuïteit veel moeilijker te begrijpen is. […] ondanks het feit dat een groot deel van The Wannsee Recordings uitzonderlijk snel en los speelt met noties van continuïteit, samenhang of zelfs gevoel, blijft het op de een of andere manier meeslepend. Dit is waarschijnlijk in gelijke delen te danken aan het oorverdovende niveau van WTF en het onderliggende, onstuitbare gevoel van pure vrolijkheid. Hoe dan ook, ik denk dat het enige dat ik met zekerheid kan zeggen over dit opmerkelijke album is dat hoe meer ik er tijd mee doorbreng, hoe meer ik toegeef aan de gestoorde charmes ervan en me steeds minder bezorgd voel over het proberen er wijs uit te worden. allemaal. Uiteindelijk is het echt enorm leuk. Lees hier het volledige artikel.
De huidige dubbel-cd getiteld “The Wannsee Recordings” bevat twee en een half uur improvisatie door Gunnar Geisse op de door hem ontwikkelde laptopgitaar. De nummers zijn opgenomen tijdens zeven liveconcerten in 2016 en 2017. Gunnar Geisse begon zijn carrière als jazzgitarist, maar richtte zich al snel op free jazz en experimentele muziek. Nadat hij bij een klimongeval twee vingers aan zijn rechterhand verloor, legde Geisse zich steeds meer toe op het componeren en veroorzaakte al snel opschudding. Zijn interesse werd vooral gewekt door digitale instrumenten die via de computer kunnen worden geprogrammeerd en bestuurd. Later pakte hij de elektrische gitaar weer op en koppelde deze aan zijn computersysteem; Hierdoor kan Geisse de tonen op zijn gitaar genereren en deze live digitaal aanpassen.
In het nummer van november 2018 behandelt Manfred Karallus vier nieuwe edities van NEOS onder de titel “Wat betekent eigenaardig?” (…) Hij ontwikkelde een instrument dat hij ‘laptopgitaar’ noemde: een uitbreiding van zijn hoofdinstrument, de elektrische gitaar, op de computer, waardoor hij analoog kan blijven spelen op digitaal niveau. Licht, hoge basispuls, glinsterend en vluchtig, flikkerend en fladderend, jazzy, soms heel aantrekkelijk, improviserend tot op het punt van willekeur. (…) Lees hier het volledige artikel van Manfred Karallus.
september 2018 De man heeft samengewerkt met jazzers als Peter Brötzmann en Eivind Aarset, met Joelle Leandre en Evan Parker, maar ook met Olga Neuwirth. Als tolk op de gitaar vertolkte hij werken van Henze tot Lachenmann en Tenney. Een ernstige handblessure dwong Gunnar Geisse zijn focus nog meer te verleggen van tolken naar componeren. Hij breidde zijn hoofdinstrument uit met een laptop, waarmee hij kan samplen of muziek kan maken. Wat de originele bron ook is: stem, geluiden, instrumenten - Geisse kan alles transformeren en zichzelf transformeren. Geleidelijk kwam de gitaar terug. Voor Geisse was de cirkel rond. Vanaf dat moment noemde hij zijn instrument Laptop Gitaar. En nu “The Wannsee Recordings”, twee live cd’s vol, ik kan het niet anders zeggen, brute muziek. In de eerste plaats is dit volkomen logisch in termen van stringentie. De stukken hebben stuk voor stuk een speciaal proces van vervreemding of beter gezegd modulatie doorgemaakt. Structuren werden keer op keer herzien, uitgesneden en opnieuw in elkaar gezet totdat er een compleet nieuw exemplaar ontstond. (Tilman Urbach) |
