Johannes X. Schachtner: werken voor ensemble

[01] Symfonisch essay voor kamerensemble (2007/2008/2016)

[02] Lucht – op Samuels aerofoon voor groot blazersensemble (2013)

Quatre tombeaux de vent voor sopraan en kamermuziekensemble (2013)
op gedichten van Frédéric Wandelère (*1949)

[03] Ik Cinq heures, chemin Éduard-Tavan
[04] II Madame jardinière
[05] III “Avant de me coucher”
[06] IV Partij met le vent

[07] Uitvinding III: Hinkelspel (2013) voor slagwerksolo

[08] Uitvinding IV: Canon – Eerbetoon aan Johanna M. Beyer voor slagwerk en pianokwintet (2016)

[09] Uitvinding V: Batterij voor slagwerk en vier blazers (2016)

stijgen Ballad voor bariton en kamerensemble (2010)
op teksten van Johanna Schwedes (*1979)

[10] proloog
[11] Serenade
[12] “Bezoek” – Intermezzo
[13] Epiloog

Therese Wincent, sopraan
Peter Schone, bariton

Ensemble-tijdsprong
Tobias Kaiser, fluit/piccolo/altfluit/lotosfluit
Jörg-Oliver Werner, fluit/piccolo [02]
Claire Sirjacobs, hobo/Engelse hoorn/mondharmonica/hi-hat
Andrea Kempff, Engelse hoorn [02]
Oliver Klenk, klarinet/esklarinet/bassethoorn/basklarinet/snaredrum
Elisabeth Seitenberger, klarinet/mondorgel [02]
Cornelius Rinderle, fagot/basdrum
Jacob Karwath, fagot [02]
Nina Ashton, contrafagot (2)
Dorothea Bender, hoorn
Daniela Martin, hoorn [02]
Johannes Bernhard, Wagner-tuba [02]
Michael Reifer, Wagner-tuba [02]
Matthew Sadler, trompet [03-06 & 10-13]
Aljoscha Zierow, trompet/rammelaar [09]
Mathias Lachenmayr, percussie
Veronika Ponzer, harp
Sachiko Hara, piano/celesta
Henri Bonamy, piano [10–13]
Felix Key Weber, viool
Nicolaus Richter de Vroe, viool [01 & 08]
Véronique Bastian, altviool
Philipp von Morgen, cello
Sophie Luecke, contrabas

Markus Elsner, dirigent

02/2017

“… zijn [Johannes X. Schachtner] zorg om innovatie in evenwicht te brengen met historisch bewustzijn. (…) Het beste zijn de vocale werken – de heldere elegantie van Quatre tombeaux de vent (2013) en schilderachtige directheid van de ballad stijgen (2010). Markus Elsner zorgt voor levendig karaktervol spel van Ensemble Zeitsprung, zelf klaar voor internationale status.” (Richard Whitehouse)

03/2017

12/2016

“Schachtner stapelt de motieven aanvankelijk op krachtige en symfonische wijze in een indringend ritme op, waarna het geheel uiteenvalt in lange, dunne draden - alsof de muziek afscheid neemt. Het Zeitsprung-ensemble geeft hier, net als in de andere kamermuziekstukken, het beste van zichzelf, blaast krachtig op de hoorn, pronkt met zijn trompetten en streelt vervolgens weer de luchtigste klank van de instrumenten. Over het algemeen is Schachtner geen ‘symptoom van isolatie’-specialist, zoals dat sinds Lachenmann het geval is in de nieuwe muziek. Voor hem blijven de voortgang, het begrijpelijke verhaal, de grote, zij het soms broze boog van een compositie essentieel.” (Tilman Urbach)

Klaus Kalchschmid in SZ Extra van 30.6.2016 juni XNUMX: