programma:
Peter Ruzicka (* 1948)
[01] LOOP (2017) 16:13
voor trompet (bugel), piccolotrompet en orkest
In opdracht van musica viva / Bayerischer Rundfunk
première
[02] ... EILANDEN, GRENZELOOS... (1994 / 1995) 23:48
voor viool, kamerkoor en orkest
VIJF PAUZES (1984-1987) 12:48
Voor orkest
[03] Nee. 1 02:18
[04] Nee. 2 02:00
[05] Nee. 3 03:18
[06] Nee. 4 03:16
[07] Nee. 5 01:56
ONTSNAPPEN (2014) 17:18
Zes passages voor orkest
[08] passage 1 02:26
[09] passage 2 02:44
[10] passage 3 03:30
[11] passage 4 03:34
[12] passage 5 02:18
[13] passage 6 02:46
Totale speelduur: 71:00
Carolin Widmann, viool
Sergei Nakariakov, trompet
Giuliano Sommerhalder, piccolotrompet
Vocaal Consort Berlijn
Geënsceneerd door Ralf Sochaczewsky
Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks
onder leiding van Peter Ruzicka
Persrecensies:
Op 21 oktober 2019 schreef Paco Yáñez:
[...]
De tomas de sonido, zoals hemos avanzado a lo big de esta reseña, son estupendas, de een calidad impresionante por su naturalidad, gedetailleerd in de captación de los rangos dinámicos de cada instrumento en espacialización, además de que se recupera (como en buena Part van de Ruzicka-serie in NEOS) in dubbel SACD/CD-formaat. De editie is, op deze locatie, met veel grafisch materiaal, gecentreerd in de notaties, nieuw, een lading van de expert Ruzickiano Habakkuk Traber, además de en las biographies de los interpretes aquí reunidos, incorporando, a mayores, el poema de Paul Celan en el que se basa… EILANDEN, GRENZELOOS…
Dirk Wieschollek schreef in het oktobernummer van 2019:
[…] De 33e aflevering van musica viva documenteert een briljant gespeeld concert met uitstekende recente en oudere orkestwerken, met Ruzicka zelf op het podium. Onder meer de première van ‘Loop’ (2017), een ogenschijnlijk routinematig dubbelconcert voor trompet en piccolotrompet, dat wordt gekenmerkt door rusteloos bewegende bewegingen. Niet te vergelijken met de opwindende complexiteit van “… Insel, Randlos …” (1994/95), hier met een fantastische Carolin Widmann. De verschillende klanksferen van soloviool, koor en orkest dringen subliem in elkaar door of stoten elkaar gewelddadig af in een grote verscheidenheid aan kleuren en stilistische idiomen. Ook het furieuze ‘Five Fragments’ (1984/97) bevat diepgaande reflecties op de traditie, die niet alleen Gustav Mahler op de voorgrond plaatsen in de adagiotoon van het derde stuk. […]