12/2019
[…] Ne è risultato un pezzo dalle sonorità poderose e avvolgenti, con un carattere sinfonico, quasi wagneriano, contrame strumentali fitte, frenetiche (che ricordano il Boulez di Sur Incises), e l'effetto sonoro di pianoforti virtuali che circondano quelli reali , generando stranianti riflessi (che rimandano a Répons e …explosante-fixe…), met momenti di stasi colorati dagli echeggiamenti elettronici.
Gianluigi Mattietti
Critici peiling 2019
Altijd in het januarinummer, ook in 2020, stelt het Fono Forum zijn recensenten de vraag: welke vijf cd's hebben het afgelopen jaar de meeste indruk op u gemaakt? Deze keer werd NEOS 11802 twee keer genoemd:
Susanne Benda beschouwt ‘Instructions for Time’ van Philippe Manoury als een boeiende, gekke dialoog van mechanische en elektronische virtuositeit, ‘een rattenvangerachtige klankorgie om te verbazen en weg te smelten.’
Dirk Wieschollek schrijft: “Fulminante overmoed voor twee echte en vier 'virtuele' piano's. De verfijnde studio-opname van WDR in coproductie met de SWR Experimental Studio ontwikkelt een enorme drive.”
23.11.2019
Hedendaagse muziek, dat bewijst dit trio [Noot: de auteur verwijst naar een cd van het Trio Catch die tegelijkertijd werd besproken], is niet alleen een complex hoofd- en handwerk, maar ook een overweldigend sensueel genot voor zowel luisteraars als uitvoerders. Het pianoduo Grau-Schumacher doet hetzelfde op hun duizelingwekkende krachttoer door Philippe Manoury's "Le temps, mode d'emploi": zijn cd, waarvan de bijna theatrale explosie de experimentele studio van SWR aanzienlijk heeft gepromoot, is een virtuoze mentale cinema voor alle zintuigen . Wie had dat twee of drie decennia geleden gedacht?
Suzanne Benda
Max Nyffeler presenteert regelmatig cd's naar keuze onder de rubriek “Beckmesser's Choice”. In november 2019 viel de keuze op Manoury’s “Le temps – mode d'emploi”:
In "Le temps, mode d'emploi" toont Philippe Manoury opnieuw moed voor grote vorm. Hij kan het zich veroorloven, want hij is een van de meest talentvolle computercomponisten en weet conceptueel denken om te zetten in spannende geluidsgebeurtenissen. Er zitten geen haken en ogen aan het stuk van bijna een uur. De live-elektronica vermenigvuldigt de klanken van het GrauSchumacher-pianoduo tot een vierkanaals ruimtelijk gebeuren, en dankzij een weloverwogen formele dramaturgie ontstaat nooit de indruk van zelfvoorzienend elektronisch zwaaien - een zeldzaamheid in een tijd waarin de compositorische geest is vaak gedelegeerd aan de machine. (...)
U vindt het volledige artikel hier.
Patrick Tröster schreef in het nummer van november 2019 onder de titel “Saitenschall, Saitenschwall – The GrauSchumacher Piano Duo inspireert Instructies voor gebruik door Philippe Manoury”:
(...) Alles leeft op deze cd-opname! (...) Afgezien van het einde zijn er akoestisch gezien eigenlijk geen pauzes in dit werk. En daarin schuilt de sensatie van deze compositie en opname. In alle contrasterende belevingstoestanden op het gebied van tijd - stormachtig, kalm, gestrekt, versneld, rond een punt cirkelend, wild heen en weer springend, stil, luid, meetbaar, haastig, subjectief, objectief - komt de luisteraar nooit tot rust door door het ontbreken van pauzes. Götz Schumacher en Andreas Grau vatten het samen.
Op zaterdag 14 september 2019 schreef Graham Rickson in zijn column “Classical CDs Weekly”:
Or Verschillende manieren om tijd te beschrijven, een hersenverbijsterend ‘muzikaal fresco’ van een uur voor twee piano’s en vier virtuele piano’s, gemaakt met live-elektronica. In de handen van Philippe Manoury is de tijd “het vat dat ons leven bevat en omhult”, terwijl het voorbijgaat op verschillende manieren turbulent, onrustig of kalm. Plezierige ervaringen vliegen voorbij in wat seconden lijken, terwijl saaie huishoudelijke taken eeuwig doorgaan. (…) De productiewaarden van NEOS maken indruk en doen volledig recht aan een verleidelijk, beklijvend stuk.
lees hier het volledige artikel
Gerardo Scheige schreef in nummer 4#_2019:
(...) Een luisterplezier is altijd de helderheid van het zeer geconcentreerde en precieze spel van Andreas Graus en Götz Schumacher, evenals de bijna tastbare klankparels gerealiseerd door José Miguel Fernández en Dominik Kleinknecht (SWR Experimentalstudio). Met alle akoestische transparantie - gelijk aan de artiestennaam GrauSchumacher - versmelten de analoge en digitale niveaus tot een fraai meta-instrument. Dat wordt bijvoorbeeld vooral duidelijk in het raadselachtige vijfde of het uiterst virtuoze zevende deel van de compositie.
Dankzij het opslagmedium SACD (Super Audio Compact Disc) is het met de juiste hardware ook mogelijk om het werk in het originele meerkanaalsformaat te beluisteren. En als na bijna een uur, waarin de tijd is uitgerekt, gecomprimeerd, korrelig, gelaagd en verdeeld, de laatste noot wegsterft, blijft het oor vragend en extatisch tegelijk. (...)
29.07.2019
geloodst
Een klein uur – Philippe Manoury hoeft het fenomeen ‘tijd’ niet langer muzikaal te verkennen. Hij wordt bijgestaan door het sympathieke GrauSchumacher Pianoduo. Zoals typerend is voor de werken van de Franse componist, laat het duo twee echt-akoestische en vier virtuele, elektronisch gebaseerde piano's met elkaar interacteren. De tijdkarakters die in acht sequenties worden onderzocht, condenseren tot een fascinerende sonische kosmos.
Frits Trumpi
28.07.2019
Dit is de eerste opname van een partituur van 58 minuten (2014) voor twee piano's en live-elektronica. Geïnspireerd door Stockhausen's Mantra en knikkend naar een roman van Perec, Tijd, een gebruikershandleiding is een opwindende studie tegelijk van de eindeloze transformaties van sonoriteit en geluidsmassa die technologie mogelijk maakt en, meer duister, van de manieren waarop elk muziekstuk tijdgebonden is. Trillers domineren, groeien enorm naar het einde toe, alsof pure figuratie het eindelijk heeft overgenomen.
Paul chauffeur
21.07.2019
Een fresco over de uitdrukkingsvormen van die tijd
Volgens de componist is Philippe Manoury's 'Le Temps, mode d'emploi' voor pianoduo en live elektronica « een groots muzikaal fresco over verschillende uitdrukkingsvormen van die tijd. » De twee piano's zijn omgeven door vier virtuele piano's en een zeer complex apparaat voor de synthese, verwerking en verruimtelijking van geluid. Het bijna een uur durende stuk werd voor Neos opgenomen door het GrauSchumacher Piano Duo en de Tonkünstler van SWR Experimentalstudio. De muziek is niet het meest beklijvend in de virtuoze delen, die soms bruut kunnen zijn als het geluid van het pianoduo elektronisch wordt verwerkt en geprojecteerd, maar in de stillere of gewoon stillere passages, wanneer werkelijk prachtige stemmingen ontstaan en de muziek meeslepend reflecterend is wordt. – ♪♪♪♪
Remy Frank
www.pizzicato.lu
17.07.2019
Muziek van Philippe Manoury: Tijd is een kwestie van gevoel
“Een groot muzikaal fresco over verschillende methoden om de tijd vorm te geven”, zo omschrijft Philippe Manoury (67) zijn werk “Le temps, mode d'emploi” (Tijd, een handleiding) voor twee piano’s: hij jongleert bijna een uur lang Frans componist hier met ons subjectieve tijdsbesef, gebruikt live-elektronica om de echte concertvleugels te vermenigvuldigen met virtuele pianoklanken uit de luidsprekers en het geluid te vervreemden tot een belachtige kwaliteit.
Manoury's piano-ode heeft sympathieke vertolkers gevonden in het GrauSchumacher Piano Duo, goed thuis in alles van Bach tot de nieuwste muziek, en het team van de traditionele SWR Experimentalstudio (live elektronica): Of het nu gaat om razende tonale cascades of contemplatieve rustpunten, Andreas Grau en Götz Schumacher verenigt in de Eerste opnamestudio precisie met de geconcentreerde energie van een concert - een bedwelmende ervaring, zelfs zonder luisterinstructies.
Onderscheidingen en vermeldingen:
100 beste platen van het jaar
Elk jaar publiceert de Sunday Times een lijst met de 100 beste opnames van het jaar. De opname van Philippe Manoury's “Le temps, mode d'emploi” met het GrauSchumacher Piano Duo was opgenomen in de lijst van 2019.
Preis der Duitse Schallplattenkritik
De juryleden van de vereniging “Duitse Record Critics’ Prize” kenden de jaarlijkse prijs 2019 toe aan de NEOS-productie “Philippe Manoury – Le temps, mode d'emploi”, opgenomen door het GrauSchumacher Piano Duo en de SWR Experimentalstudio.
In het begin steekt er een pianistisch-digitaal onweer op, aan het eind sijpelen de tonen slechts zachtjes uit de luidsprekers. Daartussen ligt een avontuurlijke reis door virtuele soundscapes. Philippe Manoury, een componist met jarenlange ervaring op het gebied van live elektronica, weet met de computer muziek te maken die niet gaat vervelen. Zijn tijd- en ruimtestudie "Le temps, mode d'emploi" breidt het geluid van de twee piano's uit tot een artificiële hypersound die de luisteraar in het middelpunt van een duizelingwekkende muzikale gebeurtenis plaatst. Het GrauSchumacher pianoduo gedraagt zich als een virtuoos, het levert alle juiste kleuren, ontketent wilde achtervolgingen, verpletterende akkoorden, verspreidt magische glitter. De productie, die qua opnametechniek veeleisend is, profiteert aanzienlijk van het werk van de experimentele studio in Freiburg – en het feit dat het werk überhaupt tot stand is gekomen is te danken aan een opdracht van de Witten Dagen voor Nieuwe Kamermuziek, die zijn altijd actief op hoog niveau. Soms past alles gewoon bij elkaar!
(Voor de Jaarcommissie: Max Nyffeler)
https://schallplattenkritik.de/jahrespreise/1048-philippe-manoury-le-temps-mode-demploi
NEOS 11802
De juryleden van de vereniging “German Record Critics' Award” hebben de NEOS-productie “Philippe Manoury – Le temps, mode d'emploi”, gespeeld door het GrauSchumacher Piano Duo en de SWR Experimentalstudio, erkend door deze op te nemen in de Quarterly Critics' Choice 4/2019.
Vanaf het begin heeft deze muziek iets bedwelmends en toch is het nooit mistig. Met hun onnavolgbare liefde voor het spel rijden Andreas Grau en Götz Schumacher door een labyrint, ze worden achtervolgd en achtervolgd. Horen wordt plezierig, tijdloos, precies in het moment. De tijd staat stil en vliegt dan voorbij in het volgende moment. Hoe het werkt? De pianisten geven impulsen aan het digitale speelveld en moeten elders al improviserend reageren op de algoritmes ervan. Soms technisch virtuoos op het randje van speelbaarheid, soms poëtisch in het diepste donkerblauw. Deze opname is in samenwerking met de experimentele studio in het totaalgeluid tot stand gekomen als een magisch spel met live elektronica, dat niemand zo virtuoos beheerst als Philippe Manoury.
(Voor de jury: Margarete Zander)
https://schallplattenkritik.de/bestenlisten/1220-bestenliste-4-2019
