programma:
Salvatore Sciarrino (* 1947)
[01] Stel je voor dat je iets doet voor piano en orkest met koor (1974-1997) 46:51
op teksten van Faust (JW von Goethe) en Tractatus logico-filosoficus (Ludwig Wittgenstein)
[02] Giorno velato presso il lago nero voor viool en orkest 18:52
in opdracht van musica viva
Wereldpremière
Totale speelduur 65:45
Tamara Stefanovitsj piano [01]
Caroline Widman viool [02]
Koorwerk Ruhr
Uitgevoerd door Florian Helgath [01]
Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks
Uitgevoerd door Susanna Malkki [01] / Jonathan Nott [02]
Persrecensies:
07 / 2017
Paco Yáñez schreef op 20.3.2017 maart XNUMX op mundoclassico.com: “De hele diverse serie die de Engelstalige NEOS verkoopt, is gebaseerd op de fundamentele citades van de nieuwe Europese muziek, het muniqués Musica Viva festival es, valga la redundancia, una de las más vivas en coleantes. (…)”
“In alle opzichten een waardevolle productie.”
lezen hier het artikel van Prof. Dr. Stefan Drees (12.3.2017 maart XNUMX).
04/2017
“… Het geluid van het BR-symfonieorkest stijgt hier keer op keer op en ontvouwt zich in kleine sequenties die als geuren zweven. Er zit iets magisch in, iets mystieks in de krachtige passages. Helemaal onderaan, door de dirigent slim neergelaten in het rijk van het bijna onhoorbare, legt Sciarrino een basis van de donkerste strijkers (…) Ook “Giorno velato presso il lago nero” voor viool en orkest leeft van kortstondige gebaren (…) Dit creëert een spannende dialoog tussen de fantastische solist en het orkest.” (Tilman Urbach)
03/2017
Max Nyffeler schrijft: “Een orkestwerk met piano en één met viool (…) neemt de luisteraar mee naar de labyrintische uitgestrektheid van Sciarrino’s klankwerelden. Met Temara Stefanovich en Carolin Widmann zijn er eersteklas artiesten aan het werk, en het Symfonieorkest van de Beierse Radio ontvouwt de passende klankmagie.”
Aanbeveling in het Nieuwe Tijdschrift voor Muziek
01/2017
“De manier waarop je alles in deze opname hoort, is iets dat je niet snel meer zult horen – het is zo hartverscheurend precies en sensueel.”
http://ettoregarzia.blogspot.de
01/2017
Suoni della Contemporary Italiana: de indicatie van de muzikale rappresentatie
De postromantiek van de mooie jaren 1900 is waarschijnlijk een spartaanse non-solo in de muziek: het is geen slapeloosheid in het geval van Debussy, Schönberg of Cowell in alle ribben op een moment dat de muziek in zijn sporen zit, de kunst en de pensiero filosofico blijf in het gebruikelijke zwaartepunt van de wereld; Dit betekent dat de composities van de spinners zichtbaar zijn in hun territorium, allemaal incognito, zelfs als ze lopen, komen dichters en foto's voort uit het gevoel van verstrooiing en navigeren ze door een blik op de grenzen van hun leven. De jaren van de Nieuwjaarsoorlog waren een moment van ondervraging in de aanwezigheid van het Goddelijke, in misticisme en in macht; Wittgenstein stelt geen logisch model voor, op deze manier is de onnut van de finale van de kwalificaties van het commando of de taal posto in essere, en op een superieure manier, gebaseerd op de stilte van de overtuiging; De filosofie, de filosofie van de spirituele keuken, heeft niet het probleem van het saremo-probleem ontdekt en is niet riskant, maar wijdt zich toe aan de wereld van de mistico en heeft geen echte basis in zijn levensvraag: toepassing van de stilte Het taalgebruik wordt beperkt door de mistero "... het zicht op de achtergrond van de staglia is het leven van uw leven...".
Tra i hedendaagse componisten zijn gecertificeerd door Salvatore Sciarrino en hebben ook de verdienste erkend van de uitvoering van de muziek in de mode van de theorie van Oostenrijk en nummer 26 van Musica Viva della Neos R., opgedragen aan een due diligence orkestrale componisten en een welsprekende getuigenis: la prima, Un'immagine di Arpocrate è a capolavoro della musica persino inspirato da Wittgenstein e dal suo trattato logica-filosofico; Het simbolo van de concentrische compositie is de compositie van Siciliaan, die zich in het overgangsgebied bevindt dat de grenzen van het vissuto afbakent. Composta per piano ed Orchestra e opgedragen aan compianto Dino Ciani, che non poté più eseguirla, Un'immagine di Arpocrate brengt een sognante interpretatie van Tamara Stefanovich tot leven in concerto met het Beierse Radio Symfonie Orkest onder leiding van Susanna Malkki en het Chorwerk Ruhr van Florian Helgath; Het einde van de spanning en het concentreren van het deel van het orkest (soprattutto gli archi) zorgen voor een soort “vuoto” van de ruimtesonoro, op de piano die wordt ingevoegd om het bewijs van de incantesimi te tonen. Perdita di convergenza, ambienti sonori dilatati en een chiaro respiro umano, leggermente afffannato, die voorafgaat aan een rivolzione delle force naturali circa metà del brano. De respiro si ripresenta per dar senso allemaal pauzeren, de inhoud is alles, ook ik lievi atti di vita dei presenti in sala (riempimenti del silenzio), conducendo to a sorta di monitor essentialiale finale grazie alla direzione intrapresa dalla coralità.
Giorno Velato drukte de zwarte lagune naar de tweede compositie, gecomponeerd door viool en orkest, in eerste instantie met de hulp van Carolin Widmann en Jonathan Nott allemaal samen: lavorata met grote effectiviteit bij het opnemen van de oude instrumenten, op dezelfde manier bezeten als de stesso-potentialen van het Un-beeld van Arpocrate; Het verschil is gebaseerd op het vermogen van Giorno Velato om het muzikale beeld van het beeld “compiute” weer te geven in de overgang van de nostra-geest; De viool is de gids voor de nieuwe geweren, de nieuwe lamentele espresse in curvature musicali, bewegingen in scala discendente, pronti per accogliere de dolorose affermazioni di Rilke (een ultiem element van vicinanza a Wittgenstein). Deze beelden en de achtergrond van de animatie zijn ook in de pittoreske stijl van Jan Preisler, en hij is geïnspireerd door Hanno's inspiratie als componist, maar de kleur neigt naar monochromatisch in zijn caratterizza. Dit is ineccepibile.
Ettore Garzia
Onderscheidingen en vermeldingen:
Duitse Record Critics`Award 2/2017 voor “musica viva 26 – Salvatore Sciarrino” De juryleden van de vereniging “American Record Critics' Award” hebben de NEOS-productie “musica viva 26 – Salvatore Sciarrino: Un'immagine di Arpocrate / Giorno velato presso il Lago Nero” erkend door deze op te nemen in de lijst van de beste opnames van de tweede kwartaal van 2017. Deze twee stukken van Salvatore Sciarrino hebben een krachtige aantrekkingskracht: het concert voor piano, koor en orkest met de titel “Un' immagine di Arpocrate” gebaseerd op teksten van Wittgenstein en Goethe en het vioolconcert “Giorno velato presso il lago nero”, die hier als eerste opname te horen is. Dit zijn twee opnames uit de briljant samengestelde musica viva-serie van Bayerischer Rundfunk. Ze nemen ons mee naar de wereld van de kindergod Harpocrates, Heer van de Stilte, en naar het zwarte meer van een hedendaags schilderij: een uiterst welsprekende muziek van de sferen die onze oren wijd opent voor wat er in het donker gebeurt en een nachtelijke wereld onthult. vol magie.
|
