infotekst:
Mørkeromsmusikk Tittelen på denne komposisjonen er veldig tankevekkende for meg: Mørkeromsmusikk. Noen ganger lukker jeg øynene på konserter. Det resulterende mørket lar meg oppdage andre (nye) lydrom. Med andre ord: Min oppfatning beveger seg i en annen kontekst og finner dermed nye matriser. Publikum, det Mørkeromsmusikk hører, anbefaler jeg å gjøre det samme og lukke øynene. Da jeg komponerte stykket, forestilte jeg meg at jeg vandret gjennom et mørkerom i form av en labyrint, og oppdaget teksturer og gjenstander som dukker opp fra ingensteds. Jeg tror at noe av denne ideen kan finnes i musikken min, i figurene, lydene og bevegelsene som utvikler seg spontant. Mørkeromsmusikk er et bestillingsverk av PHACE-ensemblet, som har samme tittel som et maleri av den østerrikske kunstneren Günter Brus fra 1993. Jeg har et nært vennskap med ham og hans kone Anna Brus, og komposisjonen er dedikert til dem med mye kjærlighet. Skifir I begynnelsen av stykket kan en arpeggio høres i pianoet, et sitat fra Françoise Variasjoner (1983–1996) av læreren min Franco Donatoni. Skifir ble komponert i 2010 som en hyllest til 10-årsdagen for Donatonis død; I 2013 reviderte jeg komposisjonen. Donatoni har noen av drømmene sine i boken Forgang X (1980) skrevet ned. Om en skriver han: «I en rekke forvirrende hendelser uttaler A. C. uforståelige ord. Bare SKIFIR er klart forståelig«. Denne setningen er ikke bare tittelen på stykket mitt, men viser også hvordan jeg tenker om musikken min: "en mengde forvirrede hendelser". I Forgang X Donatoni utvikler det motsatte aspektet av komposisjonsanalyse: "drøm, intuisjon, bilde, visjon, idé, fantasi, historie ..."; Jeg inkluderer alle disse komponentene i komposisjonen min. Space Factory III – fra Children Cycle To ideer kom sammen når du komponerte dette stykket: skapelsen av en veldig sterk romklang i rommet og den barnlige karakteren. For meg var det veldig vanskelig å implementere den andre ideen: å lage en komposisjon for barn eller, på en måte, en stil som minner oss om barndommen. Generelt tenker folk vanligvis at «enkelhet» og «enkel humor» representerer barnslighet; Ideer jeg ikke deler. Musikk for barn betyr også kompleksitet og mye fantasi. Jeg har skrevet en syklus med stykker som fungerer med disse konseptene. Jeg er interessert i temaet "musikk for barn" fordi jeg tror at når jeg komponerer kan jeg vurdere andre soniske aspekter ved musikken min. Når det gjelder romklang, vil jeg si at når man definerer det, eksploderer blandingen av harmoniske klangfarger (blir mindre kontrollerbar) og som en konsekvens endres formen på komposisjonen. I kombinasjonen av denne spenningen mellom resonans og det barnlige i musikken utvikler det seg en ny form som gjenspeiles i musikken min. Romfabrikk IV I denne komposisjonen leter jeg etter en metning av lydrommet. Kalimbaen, stemt i kvarttoner, bygger den harmoniske klangen i stykket (de andre instrumentene gjentar kvarttonene); Til tider dukker det opp kaos fra ensemblet; så igjen går ensemblet seg vill i det. Verket er et forsøk på å lage en kompakt blokk, suspendert og monolittisk, som bryter ut som tåke fra en lyskjegle. Den monolitiske kvaliteten er diktert av klarinetten, som spiller et glissando gjennom hele komposisjonen. Denne linjen er som en "harmonisk tråd" som klangen til ensemblet er sydd med. I Romfabrikk IV For meg har soloklarinetten noe poetisk og komplekst: den krysser kaoset med en veldig langsom bevegelse, og skaper en labyrint i seg selv. Dette minner meg igjen om Jorge Luis Borges, som sier: "Jeg hørte om en gresk labyrint som består av en enkelt linje, en rett." Romfabrikken V Kraften til elektronikk er et element som jeg ønsket å vurdere fra begynnelsen av komposisjonen. I ulike deler er instrumentene bak en akustisk gardin. Jeg er interessert i å lage kurver i persepsjon: til tider dukker instrumentene opp, til tider er de borte i elektronikken. Til et visst punkt utvikler denne åpningen og lukkingen av det akustiske teppet, som gjør instrumentene delvis synlige, dramaturgiske kurver i stykket. Vi ser instrumentalistene spille, selv om vi ikke kan høre nøyaktig hva de spiller (provoserer dette spenning, interesse...?). Elektronikken blandes med instrumentene på en slik måte at ingen hørbar forbindelse av lydopprinnelsen kan defineres. Jeg bruker ofte denne perfekte blandingen mellom det akustiske og det elektroniske for å "fabrikere" et rom av et elektroakustisk stykke. Denne kvaliteten på lydrom finnes også i verkene til læreren min, Horacio Vaggione, som jeg dedikerer dette arbeidet til med stor ærbødighet. Romfabrikk VI In Romfabrikk VI Som i andre av mine verk implementerer fløyten samtidig selvstendige handlinger som forenes i en klangfylde: på den ene siden de perkussive klangene fra tangentene, på den andre siden strålingen fra luften. Resultatet er et komplekst lydbilde bestående av rytme, luft, overtoner og glissandi. Etter min mening trenger musikk flyt og letthet (to aspekter som jeg alltid ser etter i musikken min). Fiolin og elektronikk forsterker denne rikdommen av lyd og multipliserer den. Min interesse når jeg komponerer for fløyte (og for alle instrumenter generelt) er å forvandle støy til lyd: fra kaos til orden, fra vanlig til uregelmessig, fra unikhet til mangfold. Du tror kanskje at musikken min består av ubestemthet, men det er ikke tilfelle: for å komponere ubestemthet må du være presis. Hvert instrument er i sin egenart i stand til å skape mange lydrom. Innenfor den kreative prosessen synes jeg det er veldig stimulerende å bruke usikkerhet som et aspekt ved komposisjon. Arthur Kilder |
program:
Arthur Kilder (* 1975)
[01] Mørkeromsmusikk 09:56
for bassfløyte, bassklarinett, bratsj og cello (2013)
[02] Skifir 10:51
for fløyte, bassklarinett, fiolin, bratsj og cello (2010, rev. 2013)
[03] Space Factory III – fra Children Cycle 11:37
for obo, perkusjon og piano (2011)
[04] Romfabrikk IV 12:53
for fløyte, obo, klarinett, kalimba, piano, fiolin, bratsj og violoncello (2012)
[05] Romfabrikken V 11:11
for bassklarinett, fiolin, bratsj, cello og elektronikk (2012)
[06] Romfabrikk VI 11:41
for fløyte, fiolin og elektronikk (2012)
total tid: 68:35
FASE [01 / 02 / 06]
Doris Nicoletti, fløyte · Walter Seebacher, bassklarinett
Ivana Pristasova, fiolin (bratsj i mørkeromsmusikk)
Elaine Koene, bratsj · Roland Schueler, cello
Mathilde Hoursiangou, piano
Simeon Pironkoff, dirigent
ensembleforskning [03 / 04 / 05]
Melise Mellinger, fiolin · Barbara Maurer, bratsj
Åsa Åkerberg, cello · Martin Fahlenbock, fløyte
Jaime González, obo · Shizuyo Oka, klarinett
Christian Dierstein, perkusjon · Klaus Steffes-Holländer, piano (Space Factory IV)
Jean-Pierre Collot, piano (Space Factory III)
Innspilt på Kubus av OPM | Institutt for musikk og akustikk (IMA)
Presseanmeldelser:
2/2015
[...]
Det som er imponerende er hvordan Fuentes blander de elektroniske og instrumentelle lydene sammen slik at de smelter sammen nesten sømløst. Resultatet av denne kompositoriske kombinatorikken er soniske amalgamer av utenomjordisk skjønnhet, musikk som faktisk kan komme fra verdens ukjente dyp.
Raphael Smarzoch
Musikk: 5/5
Teknikk: 5/5
Hefte: 4/5
12 / 2014
08.09.2014
Laberintos og extravíos
på sidene til Mundoclasico.com Hemos venido dando cuenta de algunos de los jovenes compositores Mexicanos que conforman las generaciones subsiguientes a esa figura en cierto modo tutelar (faro musikalsk, kunstnerisk og personlig para tantos de ellos) som Julio Estrada. Denne moden, Francisco Javier González Compeán, David Hernández Ramos, Víctor Ibarra, Iván Naranjo, Rogelio Sosa, etc., nos han mostrado algunos de los profiler som definerer den faktiske meksikanske musikken, med fructífero dialog que en sus aparatos estilelísticos se Produce mellom de uløselige påvirkningene fra europeisk samtidsmusikk (mye av alle menneskene i studioene og karrieren i Europa) og herencia de lo hispanoamericano, retrotrayéndose a las civilizaciones precolombinas como fuente de poderosos estímulos e imaginarios.
Vi har mange karakterer fra de unge generasjonene av meksikanske komponister som har samme navn, blant de mest interessante av de faktiske amerikanske komposisjonene: Arturo Fuentes (México DF, 1975). Fuentes var bosatt i Europa i 1997, med en periplo som ble utgitt i Milano, Paris, Wien og Innsbruck. Además de las improntas debidas in su formación med Franco Donatoni og Horacio Vaggione, en la musikk av Arturo Fuentes reverbera todo un coro de afinidades (s)electivas que ha ido tramando med forskjellige kunster, vitenskaper og systemer for pensamiento. Denne modusen, i vår propuestas de teatro musical (i ingen tilfeller, actualización del concepto Totalt kunstverk, donde se entreveran música, danza, literatura, vídeo y electronica), nos found algunas de las voces som spiller inn i katalogen: los Carlos Fuentes, Paul Klee, Italo Calvino, Julio Cortázar, Ludwig Wittgenstein, Paul Celan, Jorge Luis Borges, Fernando del Paso, etc.
«Comúnmente pienso en la forma de my obras como si estuviese recorriendo a laberinto: pierdo la línea del discurso musical para encontrarla después de varias vueltas. I en laberinto cada paso que damos está charge de una gran incertidumbre y nuestra orientación se extravía debido a la similitud entre los muros, algo ligner lo que sucede cuando compongo». Dette er palabras, que Fuentes skrevet con respecto a Modular (2009) Evocaciones og kameraer på kanalene for ekspansjon, mientras éstas se volatile. Dette er den nye kompakte versjonen i NEOS, Mørkeromsmusikk (2013). , i de siste minuttene, i partituras kameraer, i gravopptaket, med en lydrotunde, densa og poderosa, veldig attraktiv og virtuos, i en marasmo rítmico y tímbrico más complejizado en los restantes instrumentsos del cuarteto.
Boken av Franco Donatoni Forgang X (1980) ble publisert i katalogen til Arturo Fuentes, blant menn, i en trio av homónimos for saksofon tenor, piano og perkusjon av året 2006 (registrert i det første monogrammet for NEOS). Skifir (2010, rev. 2013) fue compuesta como homenaje de Fuentes a su maestro italiano, presente ya no solo por la referencia textual, sino -ya al comienzo de la partitura- por medio de an arpegio en el piano que cita las Françoise Variasjoner (1983-96) av Donatoni. Hvis du spiller musikken som representerer "et mangfold av forvirrende hendelser", vil stykkene resultere i obvios como en Skifir, poderosamente inmersa en lo onírico, med en spredning av objetos sonoros en dispersión que rehuye categorizaciones, estructuras, lógicas y razón. Se trataría, por tanto, tal y como señala Fuentes, de «sueño, intuición, imagen, visjon, idé, fantasi, fábula...», en línea con lo sugerido por Donatoni en Forgang X. Denne modellen, hvor pierde er forhåndsbestemt av friheten, resulterer i en flerformsstruktur, difícil de asir, som er befruktet med en konstant variasjon av forskjellige teksturer og forskjellige former, no plenamente desarrolladas: objetos musicales que aparecen en continua potencia como afirmaciones truncadas , punteados por ese arpegio del piano que se antoja único rastro de referencia, la recurrencia al bread germinal, tanto musical como conceptual, de Skifir.
Las restantes partsituras del compacto pertenecen al ciclo Romfabrikken (2011-12), også til stede i tallene til tres al seis. Space Factory III – fra Children Cycle (2011) nos remite a la infancia, y en ella el oboe prácticamente trabaja como en Skifir, creando recurrencias que compactan este trio with piano y percusión; En perkusjon som inkluderer onirica, metálica y ensoñadora, med et piano de estructuras, asimismo, reiterativas. Fuentes busca en esta partitura la explotación de los colores armónicos y del space como ente reverberante, atravesado por fraseos que tenen dejes de las infantiles canciones, with su amabilidad y sencillez (que not simpleza). En conjunto, synd embargo, Romfabrikk III Jeg spilte ved å diskutere piezaene med elektronikken til denne ciclo, ordførerens musikalske ambisjon, og Fuentes da lo mejor de sí.
Armónico-fargen er grunnleggende Romfabrikk IV (2012), referenciado por una Kalimba y su afinación en cuartos de tono, algo que deben imitar los restantes instrumentsos, produciéndose, unido a la complejidad rítmica creciente de esta pieza, una saturación del space sonoro muy premeditada, que deviene en momentos de caos, para Fuento Componer un block compacto, suspended y monolítico, so si fuera una nebulosa de la cual se desprenden brazos de luz». Si la Kalimba Marca con su afinación el esfumado equilibrio tonal entre los instrumentsos del ensemble, piano y, sobre todo, clarinete, marcan el fraseo, lo más estructural (si de estructuras podemos hablar en una partitura tan multiforme y abigarrada, pro tan libantebre). På denne måten insisterer klarinetten på oss glissando que es en sí mismo un recorrido con carácter propio en medio del 'caos' instrumental; En recorrido inspirasjon i Borges, cuando el Argentino escribe: "Du ser en laberinto Griego som er en enkelt linje, recta". Denne laberinto utgir seg for å være aquí cuerda armónica y objekt poetisk, a pesar de que su trabajo sea soterrado, sutil, empotrado en massas ambivalentes en las que, de nuevo, la música de Fuentes despliega un carácter esencial, atávico, intuitive.
På slutten av dagen var delene jeg likte mer enn en gang i denne kompakte versjonen, da Arturo Fuentes ble kvitt elektronikk: midt i dialogen med et stykke av den meksikanske komponisten som han presenterte i neste dagbok, i juni 2013, med Vertixe Sonora-tolken i Coruna Memorias del vacioo (2012), med poeten Maite Dono og resitasjonen [tom reseña]. Den elektroniske enheten er hovedpersonen Romfabrikken V (2012); En elektronika som bruker den akustiske cortinaen til å skape ulike nivåer av tilstedeværelse i ensemblet, og skaper Fuentes denomina «curvas de percepción», i funksjon av recorrido for cual nos acercamos (eller se nos acercan) los instrumentsos acousticos difuminados en/con Elektronikken, lo que da lugar a una pieza de rotunda hibridación, en la que cuesta discernir the fuente de cada sonido. Du kan se delene av delene før du ser objekter som er klangfulle med gjentakelsens verden, som er det samme aspektet som de store delene av musikken (sammen med motivet fra sencillo-tiden, lastraba el vuelo y la audacia de la música), en Romfabrikken V Tiene a pesos mer bærekraftig konsept for ekstravio que Fuentes aplica su music, debido a la heterogeneidad si conseguida plenamente que esta partitura separate, desligada de esas recurrencias mer efectivas konseptuelle que musicalmente. Med en carácter escultórico, vivo y rico, har electrónica skapt denne partitura, situasjonen mellom de beste fra komponisten.
También con electronica, en Romfabrikk VI (2012) er like mye som vekten av tradisjonen, spesielt i armónicos og i verden glissandi de la flauta, que adquiere a papel preponderante en la obra. Se trata de una flauta que fusiona este lenguaje más canónico med las productions de aire sin tono, la percusión de llaves y el ruidismo, por lo cual el lenguaje alquitarado se asienta en ese terreno de sintesis que exploran tantos el compositores que realtanto en, Brotan ilusiones melódicas (aquí muy claras por momentos en flauta y fiolin) som han trama a marasmo ruidista med apoyo de una electronica más lírica y poetica que en Romfabrikken V I denne prosedyren, med en flauta som fungerer i uavhengige handlinger, og en fiolin og en elektronisk som refuerzan y multiplican su sonoridad, Fuentes busca «pasar del ruido al sonido, del caos al order, de lo regular a lo irregular, de la singularidad a la multiplicidad», pero sin caer en la indeterminación, sino a través de generar espacios sonoros en los que el público se adentre en la incertidumbre. I denne sentidoen, Romfabrikk VI Resulta plamente efectiva, med en tensión mantenida sobre sus posibilidades de desarrollo.
Tolkningene av denne kompakten er en del av ensembleforskningen (Space Factory III, IV og V) og PHACE-ensemblet. Más poetico, dette ultimo; especialmente en Romfabrikk VI, enfatizando igualmente lo onírico y la dispersion de esta música, su karakter móvil y flertall; mientras que el ensemble recherche muestra más firmeza, estructuralismo y contundencia rítmica. Se trata de dos diferentes de abordar la música de Fuentes que revelan tanto lo más atávico e unreal de su música, las improntas y herencias de lo Mexicano, como su fast voluntad de actualidad tímbrica, producto de su immersion en la escena, enespeciale lo que a fusion acústico-electrónica se refiere. The tomas de sonido, registradas en el ZKM de Karlsruhe, son excelentes y nos ayudarán a disfrutar de esos intersticios en los que ambos medios dialoguean y se funn, así como a extraviarnos en sus laberintos y, gracias a su nitidez, retorlínar atidez maestras, que las hay. También de forklarende tekstene til propio Arturo Fuentes, i libreto de esta elegante y efectiva edición (como es habitual en NEOS), nos ayudarán a orientarnos en estos laberintos tan plenamente actuales.
20.06.2014
„Ich habe seit Jahren keine so eine unglaubliche CD mehr gehört, wie die, die ich gerade in meinen Händen halte. […] Die Musik von Arturo Fuentes obwohl erst in seinen 30ern besitzt Persönlichkeit, Qualität, eine innere Welt und ist außergewöhnlich kommunikativ. […] Ein Universum, das die Zeit erfüllt und einen das Interesse an ihm nicht abbrechen lässt: es fängt einen ein und begeistert. Die beste CD zeitgenössischer Musik des Jahres“ – Juan Francisco de Dios
(Oversettelse: Arturo Fuentes)
Ö1 Zeit-Ton, „Zeit-Ton“-Magazin am 14.05.2014, Autor: Reinhard Kager
[…] Von der älteren Generation zur jungen, von der Vokalmusik zur Instrumentalmusik: Der in Tirol lebende mexikanische Komponist Arturo Fuentes legte bei Neos Music eine CD mit kammermusikalischen Kompositionen der letzten Jahre vor, die vom Freiburger ensemble recherche und von PHACE aus Wien eingespielt wurden. Bestimmt wird die Publikation von der Werkserie „Space Factory“, die der CD auch den Namen verlieh.
In zwei dieser sehr verschieden besetzten Space-Factory-Stücken setzt Fuentes auch die Elektronik ein. Es ist eine Art elektronischer Vorhang, hinter dem der 1975 geborene Mexikaner in seinem „Space Factory V“ die Instrumentalisten versteckt: Mal sind Bassklarinette, Violine, Viola und Violoncello deutlich vernehmbar, mal werden sie von den elektronischen Sounds gleichsam verschluckt. Mit durchaus gespenstischen musikalischen Texturen. […]