program:
[01] ...To følelser... musikk med Leonardo for foredragsholder og ensemble (1991/1992) 18:58
[02] Skriving, musikk for orkester (2002/2003, ny versjon 2004) 22:31
total spilletid 41:39
Helmut Lachenmann høyttalere [01]
Bayerns radiosymfoniorkester
utført av Peter Eötvös [01] / Susanna Mälkki [02]
Presseanmeldelser:
"Furious lydlandskap"
2.3.2019. mars XNUMX, Dr. Jürgen Schaarwächter www.classik.com:
Helmut Lachenmanns lydspråk fascinerer fra de første taktene. (...) I begge verkene er Bayerske Radiosymfoniorkester ikke bare godt forberedt, men også svært inspirert og full av farger. Innspillingen fra juli 2011 under Susanna Mälkki er ikke det minste dårligere enn CD-premieren under Sylvain Cambreling.
Rainer Nonnenmann skriver i nummer 2.2017:
"Takket være stor klarhet er de to polene til denne musikken spesielt godt forstått: på den ene siden Leonardo da Vincis tekst, som er fragmentert i individuelle fonemer og stavelser, hvis komplekse dekonstruksjon lytteren likevel kan rekonstruere som en forståelig narrativ flyt. ; på den annen side den rent musikalske sekvensen av de tett sammenvevde tale- og instrumentlydene, som fortsetter og kommenterer hverandre på et materialspesifikk nivå. (...) Alle som tyder de språklige strukturene vil uunngåelig også høre musikk, og alle som lytter til lydene vil også følge teksten.»
06/16
05/2016
"...to følelser... musikk med Leonardo (1992) bygger på en parafrase av kunstnerens egne ord (talt av komponisten) i et stykke som fremkaller faren og spenningen ved å utforske det ukjente, kjennetegner Lachenmanns egen tenkning. Skriv (2004) finner at han undersøker de strukturelle egenskapene til orkestral klang og tekstur i behendig undervurderte termer. Begge mottar sikre opplesninger fra den bayerske symfonien." (Richard Whitehouse)
Classica
april 2016
02/2016
Medio siglo de música Concreta instrumental
«Para tratar de superar las influencias de Nono, tuve que buscar otro camino, al que llamé musique concrète instrumentale».
Con estas palabras se refería Helmut Lachenmann (Stuttgart, 1935), en la entrevista que a lo largo del 2015 con el compositor alemán mantuvimos en Oporto, al proseso de superación de la impronta que sobre su aparato estético había recibido por partea maestro, Luigi Nono, i løpet av årene med trening med italiensk i Venezia, fra 1958 til 1960; Impronta cuya influencia Lachenmann reconoce se extendió a good parte de su primera-produksjon, med eksempler som en aquella entrevista describía en detalle, som pianística Echo Andante (1961).
Sería i 1966, med komposisjonen av stykket for perkusjon Interior I, og komposisjonen av deler som Notturno "Müsik für Julia" (1966-68), o Trio fluido (1966-68), cuando Lachenmann encuentra su propia sintaxis, ese Produksjonsmodell av en sonora articulado a través de la musique concrète instrumentale, fuertemente characterizado por la fisicidad, el gesto y la aplicación masiva de técnicas extendidas no conventionales a tradicionales instruments cuya sonoridad, de este modo, a reinventada, es complet concepto artistístico Merket av significados de corte filosófico, sosial y politisk, mer eller mindre eksplisitt. Det ble husket i 2016, i tanto, middelalderen for fødselen av konkret instrumentalmusikk, utgitt i 2015 i musikkens verden feiret i Stuttgart i 80 år.
The discográfica alemana NEOS er sumó a dichas celebraciones Lanzando al Mercado, precisamente el 27 de noviembre, cumpleaños del compositor, dos SACDs with registros tomados and directo en el festivalmunqués Musica Viva, provenientes de los anos, 2011 år, 2013 år, 2014; lanzamientos que han divido en dos compactos que no presentan novedades en cuanto a partituras registradas, y cuya altura interpretativa es desigual, si bien los tres registros comparten la posibilidad de escuchar a una de las orquestas europeas másánertorio, en las orquestas. des Bayerischen Rundfunks, formación que nos brinda tres lecturas marcadas por su celeridad: curiosamente, las three versionses discográficas más rápidas para cada una de estas páginas Lachenmannianas.
Den første SACDen, tilsvarende bind 23 av festivalen Musica Viva på sello NEOS (11423), er integrert i partitura for piano og orkester Ausklang (1984-85), med Pierre-Laurent Aimard på keyboardet og Jonathan Nott på den. podio . No es la primera vez que Ausklang visita nuestro diario [tom reseña], por lo cual ya conocemos algunas de las claves de una pieza en la que la orquesta funciona modo de 'super-piano', indagando las resonancias y los ecos en el space , kombinasjonen, klangen og sammensetningen av klangene, effektene av gitaren, eller den omfattende bruken av pedalen som strømmer ut av soloen. Orkesteret fungerer som en pianoforsterker, som tillater en kontinuerlig effekt og instrumental handling mellom solisten og den totale koordinasjonen, som sprer seg i ulike retninger og budskap, i en svært attraktiv og imponerende form.
Ahora bien, vurdere que esta nueva lectura peca a la hora definir los timbres de un modo no completamente a la musique concrète instrumentale, resultando un tanto escorados hacia una ejecución de impronta mer Roma y konvensjonelle. Det forlenger også, delvis, orkesteret i konseptet med piano av Pierre-Laurent Aimard, men er helt fornøyd med en partitura som finalen, slik at den har en gravitasjonskraft i ingen sammenligninger mellom de to så vel som Messiaen, Ligeti, o Kurtág, som er propio Lachenmann, på tidspunktet for hans eclosion og karakteren av hans intervensjoner. I tillegg avslører Aimard tonos de forma muy plena, definida y 'bella' en un sentido que thoughto no del todo imbuido de la naturaleza que this musica precisa: mucho más rugosa y ruidista, a pesar de que estemos ante una de las partituras Lachenmannianas donde Pensamiento Armónico aflora de un modo más explícito. Som du kan se, under øyeblikkene med det bayerske radiosymfoniorkesteret, hører vi om verdadero poderío, seguiría recomendando as referencia en Ausklang la grabación -también en vivo- de Ueli Wiget ved piano med Markus Stenz dirigering a la Ensemble Modern Orchestra (Ensemble Modern Medien EMCD-003), i et register med mye mer 'idiomático', som bare har maksimalt mulig recomendación cuando lo reseñamos i april 2008. Estábamos, además, ante una lectura por parte de Stenz más paladeada, con sus 54: 40 minutter av varighet Frente a los 48:13 av Jonathan Nott, una premura que en algunos compases no deja resquicios for que esos esos espectros armónicos afloren, for que las capas instrumentales respiran y seperciba su definition como en la version de : mer acerada, ekstreme og furibunda. Inkludert i versjonen av Aimard and Nott regissert av Peter Eötvös i 1986 ved begynnelsen av Kölner Rundfunk-Sinfonieorchester, med Massimiliano Damerini som solist - tolkning av stjernen - (col legno WWE 1CD 31862), med et piano mye mer afín lyden av Lachenmann, aunque dannelsen av Colonia no alcance el superlativo nivå av Ensemble Modern Orchestra.
Ya i bind 24 de Musica Viva (NEOS 11424), første gang vi fant en av de store klassikerne til Lachenmannianos: excelsa "...two feelings...", musikk med Leonardo (1992), partitura arquetípica en lo que a la aplicación generalizada de la musique concrète instrumentale se refiere; y, som i forskjellige anledninger er han lokalisert i denne dagboken, en av de mest fantastiske stykkene av den siste utgaven av XX. De andre versjonene av instrumentet er tilgjengelige i en kompakt versjon av denne instrumentelle gleden, som er basert på min referanse til 1994-samlingen til Ensemble Modern, med regi av Péter Eötvös (ECM 1789), en versjon av den nye totalversjonen av stilen, teknikker y sentido musical av Helmut Lachenmann -som for konjunto de Frankfurt compuso este fragmento (y contrapunto meridional) de su ópera Piken med fyrstikkene (1990-96, rev. 2000)-. Versjonen av Ensemble Modern ble spilt inn i år 2010 av ensemblet Norteamericano Signal, med regi av Brad Lubman (modusopptak 252), en radikal idé, en glede og en utsøkt definisjon i definisjonen av den instrumentelle handlingen pelos de punta . Frente a estas lecturas más agresivas, denne nye registro av Péter Eötvös ved frente de la Bavarian Radio Symphony Orchestra ble acercaría más al registro del 1995 av Hans Zender med el Klangforum Wien (Kairos 0012202 KAI): a lectura serena, con A lectura mer pausada definisjon av sonora mer klassisk, menos acerada y expresiva. Lyden av Orquesta Bávara er på denne linjen, med en definisjon av vekt og tradisjonell økologi, som ikke slutter med passasjene som har blitt virkelig virulente og virkningsfulle, men som også har stor innvirkning på et av de første planene i sentral del av partitura, Dynamikken og teknologien er sigilosas som raffinert. Det er av denne grunn, i en konjunto, og samtidig et instrumentalt synspunkt, en bemerkelsesverdig versjon, ikke perfekt som Ensemble Modern, men med en sabor añejo som bekrefter en særegen posisjon på denne siden.
Dette er bare en spesiell vurdering på denne konserten til Musica Viva 2014-festivalen, som er fortellingen av teksten til Leonardo da Vinci (på tysk på tysk av Kurt Gerstenberg) og båret av Helmut Lachenmann. Cuatro-versjonene i disco som inkluderer en Lachenmann som forteller (i versjonen revisada for en solo-stemme, dentro av det originale para-ensemblet), dette ga meg mer tilfredsstillelse med avklaring, balanse med konjunto-instrumental, ritmo, diksjon og tilstedeværelse Den andre capa tekstuell, med resitasjon av deler av instrumentene til diktet av Nietzsche. Hay en Lachenmann er en karakter som er skrevet for fortellingen om "máquina fonética", men lytter også til lyden av mer graverte og matiske ting, han forstår og integrerer teksten bedre, og leser den i en mer tett og akvilisert musikal form. Denne serien er med andre ord den viktigste versjonen av denne versjonen, men den har også en meget god kvalitet, som har stor innvirkning på forbruk og misnøye.
På slutten av året ble den andre utgaven utgitt på en kompakt plate av partitura orquestal letter (2002-03, rev. 2004), så du vil besøke neste dagbok tanto for tolkning av en last fra Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música [tom reseña], med regi av Matthias Hermann, som en del av SWR Symphony Orchestra Baden-Baden og Freiburg, med ledelse av Sylvain Cambreling (Kairos 0013342 KAI), på et diskotek som ble utgitt i juni 2015 og inkluderer to akvatiske bånd I livet til festivalen Berlins MaerzMusik 2006. Den nye versjonen av NEOS ble utgitt 8. juli 2011, med Bayerns Radiosymfoniorkester dirigert av Finlands Susanna Mälkki. I entrevista que con Helmut Lachenmann mantuvimos det siste året, komponisten afirmaba que the musicos bávaros "tocaron maravillosamente, increíblemente bien" skrive, pues i denne versjonen que ahora publica NEOS se refería. Quede de manifiesto, por tanto, the muy positive valoración del propio Lachenmann…
… i embargo har jeg ikke en optimistisk holdning til komponisten, men jeg sammenligner nå denne nye innspillingen med regien til Sylvain Cambreling a la SWR-orkester, som jeg hørte mye mer afín (de new) i stilen Lachenmanniano: mer aristada, mer definert, mer enfática y arrojada. Además, presenta una duración significantablemente mayor (26:41 minutter, la de Cambreling; por 22:31, la de Mälkki), som regissøren Frances emplea en dejar respirar esas irrupciones orquestales de forma más espaciada, de modo que las resonancias kropp, grafía sonora se perfila y describe en el stillhet de un modo más nítido. Asimismo, los numerosos rastros de la tradición que skriving incorpora, disemina y reformula, creo que son entendidos de un modo más adecuado por Cammbreling, con ordfører poso y contundencia, mientras que Mälkki los pasa un tanto por encima, despojáncialos de la potjáncialos de Auraen som forårsaket irrupción i en entramado som var parecerle -a priori, også en del av en mismo rizoma artístico- totalmente extraño. I denne modusen, sutileza og sentido dialéctico que Lachenmann tiende desde skriver a la historia se desdibuja y pierde fuerza en manos de Mälkki; Presentando bedre kropp og karakter av versjonen redigert av Kairos.
Las grabaciones, som din hemos adelantado, son muy buenas, aunque no tan en primer plano (y agresivas) som las de Kairos (SWR) og ECM (Hessischer Rundfunk) for algunos de los registros ya kommentarer. I dette tilfellet valgte Bayerischer Rundfunk en tomas muy equilibradas y naturales, algo de agradecer, med eksepsjonelt strålende resultater på timen for innspilling av komponistens stemme i "...two feelings...", musikk med Leonardo. Compactos presentan, además de en attraktiv design, fotografías y datas de los interpretes, teksten til "... to feelings..." og ensayos a last av Andreas Günther, escuetos pero bien sintetizados e informativos. Den nye utgaven er en ny feiring av Helmut Lachenmanns 80 år, og registrene har ingen referanser, ingen brindan, men menn, en muestra de la narración del propio compositor en una de sus fundamentales piezas llamada a permanecer .
Paco Yanez