componist
Biografie:
De klankwereld van de Middeleeuwen en de Renaissance, de muziek van Schönberg, Webern, Stravinsky en Varèse en de jazz beïnvloedden Mathias Spahlinger in zijn jeugd.
Geboren in Frankfurt in 1944, leerde hij viool, gamba, blokfluit en later cello spelen van zijn vader, een cellist. In 1952 werd de piano toegevoegd. In 1959 begon Spahlinger zich intensief op jazz te concentreren, nam saxofoonlessen en overwoog een carrière als jazzmuzikant.
In 1965 besloot hij zetter te worden terwijl hij privécompositielessen volgde bij Konrad Lechner. Na het voltooien van zijn stage studeerde hij compositie aan de Stedelijke Academie voor Muziek in Darmstadt en aan de Staatsuniversiteit voor Muziek en Podiumkunsten in Stuttgart.
Belangrijke impulsen kreeg hij van Pierre Schaeffers “musique concrète”. Spahlinger vond een stijl die gekenmerkt werd door ritmische klank/ruis-spanningen.
Parallel aan zijn compositiecarrière ontwikkelde hij een levendige educatieve activiteit: als leraar aan de Muziekschool van Stuttgart voor piano, theorie, vroege muziekeducatie en experimentele muziek, als gastdocent muziektheorie aan de Berlijnse Hogeschool voor de Kunsten en als gastdocent muziektheorie aan de Berlijnse Hogeschool voor de Kunsten en als hoogleraar compositie en muziektheorie aan de Staatliche Karlsruhe Universiteit voor Muziek. Sinds 1990 is hij hoogleraar compositie en hoofd van het Instituut voor Nieuwe Muziek aan de Freiburg State University of Music.
Albums:
Kleuren van de vroege / musica viva vol. 16:
